The other side

It has been a while.. a while, zolang dat ik eigenlijk terug zou moeten zoeken tot waar ik met mijn laatste verslag ben gekomen. Misschien zou ik me moeten schamen, maar ik heb een goed excuus: De laatste maand was een mooie mooie maand en daardoor is er nu ook genoeg te vertellen!
Oke, waar te beginnen... Op het moment lig ik heerlijk ini de wifi-loze zone op ons dakterras, te genieten van de zon waar we zo lang naar hebben uitgekeken en met verschillende mappen foto's open die we toch ook eindelijk maar eens moeten gaan uploaden! Door het terug kijken van al die mooie plaatjes realiseer ik mezelf eigenlijk pas hoeveel je wel niet meemaakt.. WAUW, hoeveel ik ook nog ga klagen in mijn komende blogs, geloof me, ik heb echt wel in de gaten dat ik niets te klagen heb haha!
Dus, aangezien ik niet kan terugkijken (wegens gebrek aan wifi), beginnen we gewoon waar ik het de moeite vind om te beginnen:

Meteen maar bij het minst leuke: de tentamens! De tweede heflt van september en de eerste helft van oktober bestonden vooral een hoop uit leren leren leren.. Starbucks was mijn tweede thuis en ik kan oprecht zeggen dat ik toch echt heb geprobeerd wat slimmer te worden ;) In combinatie met spaanse les die ik voortaan neem, zou de taal ook makkelijker moeten gaan en dat is gelukkig ook wel het geval.. Ik heb er vrede mee dat ik geen vloeiende porteño zal worden, maar gelukkig heb ik niet alleen meer gesprekjes over het weer, wat ik hier doe en wat ik van Buenos Aires vind. Best wel prettig ook om het een keer over iets anders te hebben dan de standaard sight seeings, het eten op het menu, Maxima of school!
Ik heb een heel leuke, spontane lerares van eind 20, die me alle typische woorden/uitdrukkingen maar ook gebruiken en rituelen leert.. Heel interessant, het 'toerist zijn' gaat er zo toch een beetje af (ondanks mijn nog steeds franse accent.. best knap terwijl ik nauwelijks een woord frans spreek, maar ook hier wordt aan gewerkt met youtube filmpjes wat resulteert in het feit dat ik alleen maar gekke bekken zit te trekken met mijn tong en tanden om eindelijk eens die harde, rollende R eruit te krijgen.. Sorry, helaas geen filmpjes daarvan)
Oke, terug naar die tentamens... Het begon al niet zo goed met een tussentoets van Historia, waar ik me toch nogmaals realiseerde dat mijn toekomst er niet uit gaat zien als door het leven gaan als een geitenwollensokkenhistoricus. Interesting stories, just not my business.
Gelukkig midterm wel voldoende afgerond, dus we slepen ons nog maar even door die laatste 100en jaren aan verhalen heen.
Voor Recursos Humanos (aka: Kleuterklas) hadden we geen tentamen, alleen een groepsopdracht met presentatie. Eindelijk een interessante en leuke opgave voor dit vak. Iik had bewust gekozen voor een groep met alleen maar lokale studenten en samen hebben we ons verdiept in een nationale bank hier in Argentinië. Erg leuk, al moet ik zeggen dat ik toch wel een ietsjepietsje zenuwachtig was voor een presentatie voor een klas met bijna alleen maar lokale studenten. Maar zoals jullie kunnen lezen, heb ik het toch overleefd!
Last en helaas niet best, voor Estrategia Competitiva hadden we ook een midterm... Gruwelijk interessant vak, combinatie van economie, wiskunde en management, gericht op de strategieën die bedrijven gebruiken, op alle gebieden. Gruweljk interessant staat natuurlijk weer gelijk aan gruwelijk moeilijk en zelfs al die uren in isolatie met alleen het gezelschap van een Starbucks Coffee mochten niet genoeg baten.. Helaas niet al te best vanaf gebracht, al lag het blijkbaar toch niet aan mij want er waren iets te veel 10en gevallen waardoor bleek dat er dikke fraude is gepleegd. Tja, hopelijk wordt het zijn van een good girl dan uiteindelijk nog beloond, vamos a ver... We gaan er in ieder geval nog een maandje flink tegenaan!( brandende kaarsjes en duimen gedurende december zijn altijd welkom)

Nu zal het misschien gaan lijken of dat ik oktober misschien gewoon beter door had kunnen brengen @ Tilburg University, maar niets is minder waar! Een exchange blijft een exchange en ondanks die verplichte uren met mijn neus in de boeken, kunnen we natuurlijk niets missen!
Zo heb ik de tango echt een avond ervaren, salsa les gevolgd, polo- en paardenrenwedstrijden bekeken, zijn Carmen en ik naar dé rugbywedstrijd van het jaar geweest (Argentinie-Nieuw Zeeland) en als 'dulce de leche op de chocotorta' DE voetbalwedstrijd van het jaar: River Plate tegen Boca Juniors. Je kunt een voetbalfan zijn of niet, maar jeeeeeeesus wat een sfeer! Wauw, deze mensen léven voor voetbal... Heb nog nooit zoiets meegemaakt, de hele stad stroomde zingend leeg richting stadion en zo gingen ze door tot de laatste minuut van de wedstrijd. Helaas een wat droevige sfeer daarna, want het overtuigende supporteren van de River fans mocht niet baten en ze verloren (Boca fans mochten het stadion niet in.. zegt ook al genoeg over het sfeertje dat er dan had geheerst). Voor ons maakte het niet zoveel uit, wij liepen nog met een grote glimlach, nagenietend van de ervaring, het stadion uit!

Genoeg over Buenos Aires, al heb ik er stiekem toch wel weer een paar verslavingen bij: Zo ben ik een absolute fan van Freddo ijs, heb ik iedere aflevering van de serie Homeland inmiddels verslonden, blijft de teller van de (voor mij vegetarische) asado's oplopen, kan ik de keren dat ik naar de leuke lessen in de sportschool ben geweest niet meer tellen, heb ik een nieuwe favoriete club genaamd Pacha (internationaal concept, misschien wel ooit geweest of van gehoord) en daarnaast heb ik dé perfecte plaats voor mij in Buenos Aires gevonden: La Bodega, alias HEAVEN! Dit is een 'geheime' plaats in BA, waar je alleen via een connectie binnen kunt komen (vandaar dat ik het nu ook wel in het nederlands schrijf, maar het verder vrij stil houd). Je komt als het ware binnen in een top sushi restaurant, waarna je begeleid wordt door een in alternatieve style gekleede serveerster, die je via een wijnkelder en kamer die tot boot is getransformeerd naar een typisch jaren 20 Engelse chique bar brengt.. Onder het genot van de heerlijke cocktails die ze hier met alle liefde bereiden (yes, je moet er ook echt zo'n 20minuten op wachten), een typisch muziekje op de achtergrond en de meest heerlijke sushi's waan je je zo eventjes in een andere wereld.. Helemaal fan! Helaas is het niet toegestaan om foto's te maken, dus die kan ik niet met jullie delen, maar boek een ticket en we gaan er zeker heen! ;)

Natuurlijk is er een reden dat deze blog de naam 'The other side' heeft gekregen... Want naast het inmiddels voor mij redelijk 'gewone' leventje hier (wat nog steeds meer dan geweldig is, zoals ik heb beloofd, geen klagen!) ben ik afgelopen anderhalve maand ook een paar keer 'ontsnapt' uit deze immens grote stad, die dan af en toe toch akelig op je af komt en heb ik weer een beetje van thuis mogen proeven (blijft soms best ingewikkeld wat nu mijn 'thuis' is, maar hier bedoel ik dit mooie kleine dorpje in Nederland mee):
Midden september ben ik met Carmen, Leyla en Ed een weekend naar een ranch geweest, wat vooral betekende: ADEMEN! Heerlijk om eindelijk weer op het platteland te zijn, met natuur om je heen, dieren en rust!
Na een interessante rit in de auto met Ed als bestuurder (die nog nooit aan the right side van de weg had gereden) zijn we warm ontvangen met een heerlijke asado lunch op de estancia van oud-polo speler Jorge. Ja ja, POLO, wat voor mij betekende dat dit weekend vooral neerkwam op met de groep genieten van de omgeving en PAARDRIJDEN! Heerlijk een paar ritten gemaakt in tweetallen over de ranch, zo tussen de in productie zijnde 'biefstukjes' (die hij ook echt een ontelbaar aantal had) door, maar het mooiste van alles was toch wel de pololes die ik van Jorge heb gekregen! Toch wel wat moeilijker dan het lijkt, en na bijna 2 uur had ik dan ook geen arm of been meer over, maar wat een geweldige sport is dat, nog even en ik behoor tot onze 'chetos' haha! (de 'kouwekak'' onder de porteños) Uitermate genoten van deze mooie tijd, vandaar dat ik me toch ook wel echt realiseer dat mijn 'thuis' toch echt dit kleine dorpje met ons huis aan het rand van het bos is... Dat dorpsmeisje is er toch nog niet uit!
Terug naar de stad, en met een kleine ontsnapping naar het stadje San Isidro met Leyla, Carmen, Ed en Adel (met weer wat interessante autoritjes, waaronder een aanhouding en aanrijding: dus toch niet het sterkste punt van de Engelsen) was het tijdens de tentamens alweer tijd om uit te kijken naar wat nog komen zou:
Terwijl ik nog flink aan het leren moest, kwamen de ouders van Carmen langs, en toen ik de tentamenperiode er ook op had zitten, was het voor mij ook tijd om te genieten van the other side: Mam en Dot stonden op de stoep! Samen 10 heerlijke dagen gehad, als een gids laten zien waar ik nu precies uithang en leef, wat heel apart was om te doen... Daarnaast vooral genotengenotengenoten van onze tijd samen: Heerijk bijgekletst onder het genot van de lekkerste hapjes en drankjes en alsof dat niet genoeg was, samen met mam BA voor een paar daagjes verlaten om Mendoza te verkennen! Dit is dé wijnstreek van Argentinië en geloof me, inmiddels na al die wijnproeverijen (te fiets, yes echt waar) kunnen we toch wel zeggen dat de wereld er 2 wijnkenners bij heeft! Een dagje ook echt de bergen in geweest, om opnieuw het paard te bestijgen voor een ontspannen rit door de bergen... Volgens mij kan ik niet stoppen met wauw zeggen, maar dit was zeker ook weer een WAUW waard!
Zoals de tijd de laatste maanden voorbij is gevlogen, vlogen deze dagen ook echt weer voorbij en voordat ik het in de gaten had zat ik weer in mijn 'gewone' studentenleventje, met weliswaar een paar zakken pepernoten, drop en peperkoek rijker (thanks mom).
Moet zeggen dat ik vrij veel moeite had om weer in dit spaanse schoolleventje te stappen, dus het was maar goed dat dit van korte duur was: na maarliefst 3 schooldagen was deze keer mijn eigen koffer weer gepakt... Op met Carmen naar Brazil (lalalalalalalala)!
Met het vliegtuig naar Sao Paolo, waar Jamie (vriendin uit Tilburg) 's avonds nog aankwam en de dag erna een vriendin van Jamie ons nog kwam vergezellen. Heerlijke daagjes gehad, alle soorten en kleuren caipirinha's geprobeerd, soorten fruit en ander lekkers waar ik de namen niet van kan onthouden, maar naast de paar sightseeings die Sao Paolo verder heeft (het is niet een heel heel bijzondere stad) waren de 2 hoogtepunten toch wel echt de 'pre' Carnaval avond en de Skybar. Op deze carnavalsavond (die totaal niet toeristisch was, gelukkig) repeteerden een groep salsadansers met orkest en koor voor de mega happening in februari, wat erop neer kwam dat iedereen aan het dansen, zingen, drinken en lachen was! Na 2uur op de dansvloer staan, gingen we met opnieuw een grote glimlach en een kick van adrenaline een poging doen tot slapen. De Skybar daarentegen was een compleet andere ervaring: Deze bar zit op meerdere plaatsen overal ter wereld, een chique tent op een daktop met de mooiste uitzichten over de stad. Niets is minder waar en we hebben dan ook met alle plezier gekeken naar de zonsondergang, geheel in stijl met een flesje champagne en chique, luxe hapjes die veel te snel op waren! ;)
Na deze citytrip was het tijd om door te gaan naar de stad waar Jamie & Gwen op het moment studeren: Rio de Janeiro!
Waarschijnlijk heb je wel wat verhalen over deze stad aan de kust gehoord en ik denk dat ik de meeste geruchten toch wel kan bevestigen inmiddels:
Van de geweldig mooie stranden, tot de buurten waar je liever niet gevonden wordt, het klopt allemaal en dat zorgt voor een indrukwekkend plaatje.
Helaas door gebrek aan zon niet genoeg kunnen genieten van het mannelijk schoon en de piepkleine bikini's onder de ronde vormen van de vrouwelijke bevolking op het strand, maar gelukkig de laatste dag toch nog even lekker kunnen verbranden en spotten, tijdens het leegslurpen van een caipi, kokosnoot of acai (mijn favoriete snack in Rio: bevroren acai bessen, die ik dan mixte met banaan, aardbei en muesli).
Verder samen met Carmen (en vaak onder gezelschap van Jamie) toch geprobeerd ieder klein stukje van Rio op te snuiven, waardoor we de meest geweldige, mooie en scary dingen hebben meegemaakt:
Van de indrukwekkende trips naar Cristo (het immens grote beeld vanJezus bovenop de berg) en Pao de Acucar (de bekende berg), tot het eten in een Fevela (arme, over het algemeen criminele buurt), het stappen in Lapa (waar we maar liefst 3 overvallen op korte afstand hebben meegemaakt in een half uur tijd) en best of all: ons dagje weg met de boot! Deze dag hebben Carmen en ik op een boot doorgebracht, die leuk was aangekleed, typische drankjes en gerechtjes serveerde (waaronder flinke gamba's nomnomnom) en waar continu live samba muziek werd gespeeld. Tussendoor maakten we stops op verschillende eilandjes, waaronder het bekende Ilha Grande om heerlijk uit te waaien op het strand en daarnaast konden we zelfs snorkelen en zwemmen in de Blue Lagoon. Dit is dan allemaal nog maar een korte samenvatting en het was misschien uiteindelijk niet de zomervakantie (in november) die we in gedachten hadden, maar de ervaringen in combinatie met mooie avonden, een taal die we totaal niet begrepen en strandwandelingen maken het toch zeker tot een zeer geslaagde vakantie en een geweldige tijd!

Wat ook maar goed is, want sinds gisterenavond ben ik weer terug in BA. En ondanks het toch ook weer goed voelde om 'thuis' (mijn appartement in die werelstad deze keer) te komen, moet er toch nog echt even een maandje gestudeerd worden!
Niet dat dat nu zo'n slecht vooruitzicht is, want vanaf morgenavond komt Jamie ons een weekje hier opzoeken, komende zaterdag hebben we het festival Creamfields (woehoew!) op de planning staan en los van dat staat mijn agenda (die ik op dit moment eigenlijk niet meer heb, aangezien mijn telefoon Brazilië niet heeft overleefd) toch nog behoorlijk vol met nog meer van dat leuks... Nogmaals, ik zal met niet vervelen en het gaat nog steeds allemaal prima hier!
Nog een maandje school, tentamens en dan zit mijn tijd er in Buenos Aires alweer op... Het is eigenlijk heel raar hoe ongelofelijk snel het gaat, hoeveel ik meemaak in korte tijd en hoeveel nieuwe dingen en mensen ik heb mogen ervaren en leren kennen, los van mezelf.
We gaan er hier dus nog een mooie maand van maken, nog eventjes zoveel mogelijk bewust alles beleven!
Niet dat ik voor de feestdagen in Nederland zal zijn, want na de laatste tentamens in december staat Carmen's en mijn trip op de planning (yes, nog een trip... we krijgen er geen genoeg van!):
Op het moment is het nog even afwachten wanneer de tentamens precies zijn, dus wanneer we kunnen vertrekken, maar de planning is om een kleine maand zoveel mogelijk te zien van Zuid-Amerika: van de gletsjers en het zuidelijkste punt van Amerika, de zoutwoestijnen, gebergten en oerwouden tot het ervaren van de feestdagen aan de andere kant van de wereld. Waar? Hoe? Niets is zeker, maar ideeën zijn er genoeg!

Ik houd jullie op de hoogte en zal bij deze beloven dat ik in ieder geval voordat ik Buenos Aires verlaat nog een update zal doen... Het lijkt misschien nu een korte samenvatting, maar voor degenen bij wie ik nieuwsgierigheid heb opgewekt, zal ikl snel een hoop foto's uploaden op facebook (en die zeggen zeker meer dan woorden) en daarnaast ben ik altijd in voor een gezellig (skype)gesprekje, tussen al het genieten door (lijkt er op dat dit mijn nieuwe favoriete woord is geworden) mis ik mijn thuisfront toch echt ook wel een beetje hoor!

Voor nu, sluit ik mijn ogen weer voor nog een paar uurtjes in de zon (de lente lijkt zijn jaargetij namelijk eindelijk te begrijpen) terwijl jullie waarschijnlijk snel genoeg je ogen sluiten onder de warme dekens...
Misschien niet zo eerlijk, maar ik zal proberen de zon mee te nemen in Januari!

Abrazos y besos
¡hasta luego!